از نظر گیاه شناسی، میوه بادام زمینی حبوباتی است که به یک آجیل تبدیل شده است. بادام زمینی متعلق به همان زیرخانواده ای است که برای مثال گونه های نخود و لوبیا هستند. نام بی اهمیت انگلیسی بادام زمینی به وابستگی گیاه شناسی به خانواده حبوبات اشاره دارد.
شباهت به آجیل های گیاهی به دلیل ماهیت دانه ها است: قوام، محتوای چربی بالا و نسبت نسبتاً کم نشاسته. در مقایسه با آجیل واقعی، نسبت اسیدهای چرب امگا 3 کم است.
با این حال، برخلاف اکثر حبوبات دیگر، بادام زمینی را می توان به صورت خام مصرف کرد. پتانسیل آلرژی زایی در مقایسه با سایر غذاها نسبتاً زیاد است.بادام زمینی گیاهی علفی یکساله است.
ساقه کرک دار مایل به زرد بادام زمینی تا لخت به طور مستقل به حالت خزنده و بین 6 تا 80 سانتی متر است، اما عمدتاً حدود 30 سانتی متر طول دارد.برگها به طور متناوب به دمبرگ و تیغه برگ تقسیم می شوند.
دمبرگ بادام زمینی به طول 3.7 تا 10 سانتی متر با تریکوم های بلند پیچیده پوشیده شده است. تیغه برگ های جفت دار معمولاً دارای دو جفت برگچه ساقه ای به طول 1 تا 10 میلی متر بر روی راچی ها است.
با طول 1.1 تا 5.9 سانتی متر و عرض 0.5 تا 3.4 سانتی متر برگچه های دراز تا بیضی شکل کاغذی بادام زمینی با پایه تا حد زیادی گرد و انتهای آن صاف یا لبه دار با نوک میخ دار است. سطوح برگ پوشیده از کرک های بلند حدود ده رگبرگ جانبی در هر طرف رگبرگ میانی دارد.
لبه برگچه ها مژه دار است. بادام زمینی دمبرگ‌های غشایی و پرمویی به طول 2 تا 4 سانتی‌متر تا حدی با دمبرگ بادام زمینی جوش می‌خورند.دوره گلدهی از اردیبهشت تا بادام زمینی آگوست ادامه دارد. گل آذین های جانبی به یک گل کاهش می یابد.
از میان براکت های غشایی کمترین آن با طول 1 تا 4/1 سانتی متر و عرض 4 تا 5 میلی متر بیضی شکل – نیزه ای با دو نوک، بقیه از نظر اندازه مشابه اما دوقند هستند.
